Redakcja: Ks. Piotr Gruba i Młodzież

WYZNANIE WIARY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ

WIERZĘ W ŚWIĘTY KOŚCIÓŁ POWSZECHNY (1)

Kościół w zamyśle Bożym.

„Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi” (Rz 14, 9)

Słowo „Kościół” (ekklesia, z greckiego ek-kalein – „wołać poza”) oznacza „Zwołanie” i określa zgromadzenie ludu, na ogół o charakterze religijnym.

W języku chrześcijańskim pojęcie: „Kościół” oznacza zgromadzenie liturgiczne, a także wspólnotę lokalną lub całą powszechną wspólnotę wierzących. Te trzy znaczenia są nierozłączne. „Kościół” jest bowiem ludem, który istnieje we wspólnotach lokalnych a urzeczywistnia się jako zgromadzenie liturgiczne, przede wszystkim eucharystyczne, które żyje Słowem i Ciałem Chrystusa, samo stając się w ten sposób Jego Ciałem.

W Piśmie Świętym znajdujemy liczne symbole(obrazy) dotyczące Kościoła, z których pierwsze miejsce zajmują obrazy „wzięte z życia pasterskiego, z rolnictwa, z budownictwa, a także z życia rodzinnego i zaślubin” (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 6).

Kościół jest więc „owczarnią”, której jedyną i konieczną bramą jest Chrystus (J 10, 11-15); polem uprawnym lub „rolą Bożą” (1 Kor 3,9); „Bożą budowlą” (1 Kor 3,9). której sam Chrystus jest kamieniem odrzuconym przez budujących, a który stał się kamieniem węgielnym (por. Mt 21, 42); „Górnym Jeruzalem” i „Naszą Matką” (Ga 4,26); wreszcie niepokalaną oblubienicą niepokalanego Baranka (por. Ap 19,7;21,2.9; 22,17).

Aby zgłębić tajemnicę Kościoła, należy rozważyć jego początek w zamyśle Trójcy Świętej oraz jego stopniową realizację w historii.

Sobór Watykański II stwierdza: „Odwieczny Ojciec, najzupełniej wolnym i tajemniczym zamysłem swej mądrości i dobroci, stworzył cały świat, postanowił podnieść ludzi do uczestnictwa w życiu Bożym … Wierzących w Chrystusa postanowił zwołać w Kościół Święty”. Kościół więc „zapowiedziany w figurach już od początku świata, cudownie przygotowany w historii narodu izraelskiego i w Starym Przymierzu, założony w «czasach ostatecznych», został ukazany przez wylanie Ducha, a osiągnie swoje wypełnienie w chwale na końcu wieków” (konst. Lumen gentium, 2).

„Zwołanie” ludu Bożego zaczyna się w chwili, w której grzech niszczy jedność ludzi z Bogiem oraz komunię ludzi między sobą. Przygotowaniem pośrednim do zgromadzenia Ludu Bożego jest powołanie Abrahama, któremu Bóg obiecuje, że stanie się ojcem wielkiego narodu (por. Rdz 12,2; 15,5-6). Naród wybrany jest więc znakiem przyszłego zjednoczenia wszystkich narodów (por. Iz 2,2-5). Jednak już prorocy oskarżają Izraela, że zerwał przymierze i zapowiadają nowe i wieczne Przymierze (por. Jr 31,31-34; Iz 55,3), które ustanawia później Chrystus przez zapoczątkowanie Królestwa niebieskiego na ziemi. Kościół jest „Królestwem Chrystusa obecnym już w tajemnicy” (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 3). Zalążkiem i początkiem Królestwa jest „mała trzódka” (Łk 12, 32) tych, których Jezus przyszedł zwołać wokół siebie i których On sam jest pasterzem. Pan Jezus nadał tej wspólnocie strukturę, która będzie trwała aż do całkowitego wypełnienia Królestwa. Dokonał tego przez wybór Dwunastu z Piotrem, jako ich głową. Reprezentując dwanaście pokoleń Izraela są oni fundamentami nowego Jeruzalem (por. Ap 21, l2–14). „Dwunastu” oraz inni uczniowie uczestniczą w posłaniu Chrystusa, w Jego władzy, a także w Jego losie (por. Mt 10, 25). Sobór Watykański II zwraca też uwagę, że Kościół narodził się przede wszystkim z całkowitego daru Chrystusa dla naszego zbawienia. „Znakiem tego początku i wzrastania [Kościoła] jest krew i woda wypływające z otwartego boku Jezusa ukrzyżowanego”. „Albowiem z boku umierającego na krzyżu Chrystusa zrodził się przedziwny sakrament całego Kościoła”. A św. Ambroży zauważa: „Jak Ewa została utworzona z boku śpiącego Adama, tak Kościół narodził się z przebitego serca Chrystusa, który umarł na krzyżu”. Kościół publicznie ujawnił się wobec tłumów w dniu Pięćdziesiątnicy. Aby mógł publicznie wypełniać swoje misyjne posłanie został „uposażony” przez Ducha Świętego w rozmaite dary hierarchiczne i charyzmatyczne.

„Kościół osiągnie swoje wypełnienie tylko w chwale nieba” (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 48). w chwili chwalebnego powrotu Pana. Do tego dnia kontynuuje on swoją pielgrzymkę wśród prześladowań świata. Czuje się tu na wygnaniu, z daleka od Pana i wyczekuje z nadzieją Jego powtórnego przyjścia.

Chrystus ustanowił tu na ziemi swój Kościół jako organizm WIDZIALNY. Jest on równocześnie:

• społecznością o hierarchicznej strukturze i Mistycznym Ciałem Chrystusa;

• zgromadzeniem WIDZIALNYM i wspólnotą DUCHOWĄ;

• Kościołem ziemskim i Kościołem obdarowanym już dobrami niebieskimi.

Te wymiary (jak mówi Sobór Watykański II) „tworzą jedną rzeczywistość złożoną, która zrasta się z pierwiastka Boskiego i ludzkiego”.

Kościół jest więc misterium zjednoczenia1udzi z Bogiem. Święty Paweł nazywa „wielką tajemnicą” (Ef 5, 32) oblubieńcze zjednoczenie Chrystusa z Kościołem. Taka komunia ludzi z Bogiem w Kościele poprzez miłość, która „nigdy nie ustaje” (1 Kor 13,8), jest celem, do którego dąży to wszystko, co jest w nim środkiem sakramentalnym, związanym z tym światem, którego przeznaczeniem jest przeminięcie. Maryja wyprzedza nas wszystkich „na drodze do świętości”, która jest tajemnicą Kościoła jako Oblubienicy bez „skazy i zmarszczki” (Ef 5, 27). Z tego powodu Jan Paweł II w liście apostolskim Mulieris dignitatem pisze, że „wymiar misyjny Kościoła wyprzedza jego wymiar Piotrowy”. „Kościół jest w Chrystusie jakby sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego” - stwierdza Sobór Watykański II.

Jako powszechny sakrament zbawienia jest on narzędziem Chrystusa, przez który Zbawiciel „ukazuje i zarazem realizuje tajemnicę miłości Boga do człowieka”. Każdy z nas jest powołany, aby wraz z Kościołem realizować ten wielki „widzialny plan miłości” Boga do człowieka.

(na podstawie Katechizmu Kościoła Katolickiego)

MARZEC 2013 r. w PARAFII

Sakrament Chrztu Świętego przyjęli
Agata Krauza Gabriel Domagała Mikolaj Wiedeheft	Letycja Idryjan Krzysztof Bąk
Sakrament Małżeństwa zawarli
Krzysztof Hoppe – Katarzyna Pietrzak
Przeszli do Pana
+ Franciszek Myszkowski – l. 73 + Marta Kreft – l. 90 + Jerzy Lipski – l. 63 + Zbigniew Ryc – l. 50	+ Stefan Magrian – l. 77 + Helena Moczulewska – l. 89 + Halina Mallek – l. 67