XXIX Niedziela  Zwykła   

Redakcja: Ks. Piotr Gruba i Młodzież

Jak wynika z dzisiejszej ewangelii apostołowie wierzyli w Pana Jezusa, ale jeszcze w niedoskonały sposób. Myśleli, że Jezus Chrystus w Jerozolimie objawi się jako król, obejmie władzę i odnowi Izrael. Mieli więc nadzieję na udział w honorach królewskich. Skoro chodzili tyle miesięcy za Mistrzem, to chyba coś się im za to należało. Pewnie dlatego pomyśleli, że zanim Pan Jezus dotrze do Jerozolimy i zostanie królem, warto przedłożyć mu swoje pragnienie i poprosić o pewne względy, aby inni ich w tym nie uprzedzili. Uczniowie w rzeczywistości nie wiedzieli, o co proszą. Wyobrażali sobie królowanie Jezusa Chrystusa biorąc za wzór ziemski porządek władzy. To prawda, że często po prawicy i lewicy władcy zasiadali jego zaufani, najbliżsi, najbardziej oddani ludzie. To pragnienie apostołów, oprócz ambicji i chęci bycia wielkim po ludzku, ma jednak także pozytywny aspekt. Obaj chcieli być blisko Pana Jezusa. Jeden chciał zasiąść po Jego prawicy, a drugi po lewicy. Pan Jezus nie potępił ich za to, jednak odpowiedział im, iż miejsca te dostaną ci, dla których je przygotowano.

Czy my czasem nie jesteśmy podobni do apostołów? Czyż to nie jest wspaniałe uczucie być podziwianym, być w centrum zainteresowania? Czy czasem nie tęsknimy za tego rodzaju wielkością?

Pan Jezus jednak ukazuje inną wizję wielkości, która jest paradoksem. Chcesz być wielki, to stań się niewolnikiem wszystkich. Niewolnik i sługa wykonuje podrzędne zadania, które wydają się czymś nieznaczącym. Chrystus mówi: prawdziwie panować oznacza służyć, pochylać czoło przed drugim.

Psychologia mówi nam o kompleksach niższości czy wyższości, które są dwiema stronami tego samego medalu. W obu przypadkach człowiek nie czuje się dowartościowany. Pan Jezus nie czuł się poniżony na Golgocie, bo wiedział kim jest, bo cały czas miał świadomość, że Ojciec jest z Nim. Jeśli czujemy się kimś wielkim, bo ukochanym przez Boga, to wówczas jest nam obojętne, czy będziemy wykonywać prozaiczne obowiązki, czy zajmować wysokie stanowiska. Bo cóż może nas poniżyć, jeśli wiemy, że w oczach Boga jesteśmy wielcy?

 Opracował ks. Piotr