I  NIEDZIELA  WIELKIEGO  POSTU  

Redakcja: Ks. Piotr Gruba i Młodzież

Każda z pokus ma pozory dobra

Początek Wielkiego Postu jest dla nas wezwaniem, aby przeciwstawić się pokusom, by na nowo wejść na drogę zbawienia.  

Szatan przedstawia nam Pana Boga jako Stwórcę zakazującego i odbierającego człowiekowi coś cennego. Jeśli w to uwierzymy to już tylko krok dzieli nas od tego, by nasza ciekawość, zazdrość, poczucie niesprawiedliwości, chęć posiadania doprowadzą nas do grzechu.

Grzech pierworodny przypomina nam, że jesteśmy słabi i grzeszni. Zbawiciel jednak uświadamia nam, że jeśli będziemy Go naśladować, pozwolimy prowadzić się Duchowi Świętemu, będziemy karmić się Słowem Bożym, to będziemy potrafili pokonać pokusy. Naród wybrany przez czterdziestoletnią wędrówkę przez pustynię był formowany przez Pana Boga. Pozwólmy, więc by przez czterdziestodniowy Wielki Post Bóg również nas prowadził i formował.

Kiedy Jezus Chrystus, przebywa  na pustyni  i zaczyna  odczuwać głód, zjawia się Szatan z propozycją uczynienia z kamienia chleba. Każda z pokus ma pozory dobra. Pan Jezus długo pościł, jest głodny, cóż więc złego w zaspokojeniu potrzeby, jaką jest głód? Ta pokusa dotyczy dóbr materialnych i dotyka każdego człowieka, bo w życiu każdego z nas pojawia się różnoraki „głód”. Chcemy go zaspokoić lepszą pracą, mieszkaniem, samochodem, czy to zapewnieniem dzieciom lepszego życia…  Przecież to dobre, Pan Bóg powinien nas w tym wspomóc. Odpowiedź Pana Jezusa jest jednak taka: Nie samym chlebem żyje człowiek…(Mt 4, 4). Fragment z Księgi Powtórzonego Prawa mówi o opatrzności Bożej, trosce o naród wybrany w czasie jego wędrówki. Jest wezwaniem do zawierzenia Panu Bogu. Zawierzmy Mu, więc i my – nie troszczmy się o dobra materialne, o to by mieć jak najwięcej, ale troszczmy się o nasze serce aby miało jak najwięcej miłości do drugiego człowieka. Pan Bóg da nam wszystko czego potrzebujemy jak narodowi wybranemu, bo prawdziwego życia nie dają nam dobra materialne, ale prawdziwe życie otrzymujemy od Boga…cdn.

Ks. Piotr