IV NIEDZIELA  ADWENTU   

Redakcja: Ks. Piotr Gruba i Młodzież

Puste miejsce przy stole

Zgodnie z tradycją puste miejsce przy wigilijnym stole często symbolizuje osoby, które odeszły (umarły) i przy tym stole już nigdy nie zasiądą. Chcemy jednak, aby pamięć o nich była wciąż żywa. Pusty talerz ma jeszcze jedno symboliczne znaczenie. W wielu domach zostawia się go dla niespodziewanego gościa, który w ten dzień może zapukać do naszych drzwi i zostanie przyjęty z należytym szacunkiem i miłością. Ale czy my na pewno jesteśmy gotowi na otwarcie naszych drzwi i serc dla „marnotrawnego syna”, „wdowy z ostatnim groszem”,.... Ile osób jest gotowych w ten wigilijny wieczór przyjąć niespodziewanego wędrowca do swojego domu? Rozejrzyjmy się wokoło, może dostrzeżemy kogoś samotnego. Czasami nie trzeba daleko szukać. Może w najbliższej rodzinie jest ktoś, kto w ten wyjątkowy wieczór jest samotny. Może  trzeba wyciągnąć dłoń do dawno nie widzianego brata, siostry. Może coś naprawdę nieistotnego skłóciło nas z kimś kogo powinniśmy kochać i wspierać. Nic nie jest warte nienawiści i złości do drugiego człowieka, zwłaszcza osoby bliskiej – żaden majątek / pieniądze, poglądy polityczne,…Pamiętajmy, co jest naszym celem i dokąd dążymy – tam nic oprócz miłości bliźniego się nie liczy.

Po co zostawiać puste miejsce przy stole w wigilijny wieczór, jeśli na co dzień odmawia się pomocy ubogiemu na ulicy? Po co łamać się opłatkiem, jeśli są osoby, z którymi chlebem byśmy się nigdy nie podzielili? W każdym człowieku jest mająca narodzić się Dziecina, sam Pan Jezus. Odwracając głowę od drugiego człowieka odwracamy się też od Niego. Może wystarczy otworzyć serce i wyciągnąć rękę, a Pan Jezus zajmie się resztą.

Łucja