XXVIII  NIEDZIELA  ZWYKŁA

Redakcja: Ks. Piotr Gruba i Młodzież

Być wybranym

Życie chrześcijanina to droga, która obfituje w szereg różnych zdarzeń i działań. Gdy popatrzymy na nauczanie Pana Jezusa, które jest dla nas drogowskazem, żebyśmy potrafili iść w dobrym kierunku, zauważymy wiele wskazówek, które pomagają nam iść drogą prawdy. Jedną z form takich wskazówek są przypowieści i porównania.

Dzisiaj Pan Jezus porównuje Królestwo niebieskie do króla, który wyprawił weselną ucztę swojemu synowi. Ów król wysłał swoje sługi, żeby zwołali zaproszonych na ucztę, ale oni nie chcieli przyjść wymawiając się pracą w polu, a nawet zareagowali agresją. Ta przypowieść pokazuje nam prawdę o nas samych. Zatroskani o swój byt, o rodzinę, o pracę mamy bardzo mało czasu, żeby iść na ucztę, którą wyprawia dla nas Bóg. Taką ucztą może być przede wszystkim Msza Święta. Często jest tak, że zaniedbujemy tę ucztę na rzecz innych pilnych rzeczy. Poświęcanie swojego czasu Bogu jest bardzo ważne, ponieważ jest ono formą spotkania, dialogu, przebywania razem, ubogacania się Jego mocą. Jeśli nie mamy na to czasu, nasza wiara nie wzrasta, nie jest karmiona żadną treścią, a więc powoli umiera. I wtedy właśnie król szuka innych biesiadników, którzy doznają łaski przebywania na uczcie. Takim biesiadnikiem może być każdy, kto nawet nie zna Boga, ale decyduje się spróbować poznać Go. Otwartość na zaproszenie Boga do naszego życia jest aktem wiary, zaufania. Ciekawość poznania Boga przynosi wielkie owoce. Warto zauważyć, że właśnie naród wybrany nie uznając Chrystusa za Mesjasza jakby odrzucił zaproszenie na ucztę, w związku z czym Apostołowie zwrócili się do pogan, dzięki czemu teraz również my możemy brać udział w uczcie.

Czym jest dla mnie uczta wyprawiona przez króla?

Czy, jako zaproszony, chcę przyjść czy się wymówić?

Czy zadbam o odpowiedni strój na ucztę?

Takim strojem może być otwartość, szczerość, dobre intencje i chęć poznania Boga.

Panie Jezu, obdarz nas pragnieniem uczestniczenia w uczcie, którą wyprawia dla nas Bóg.

Maria