Redakcja: Ks. Piotr Gruba i Młodzież

P Ó J D Ź Z A M N Ą

B u d o w a ć d o m n a s k a l e

„Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki»” (Mt 7, 24 – 27).

„Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się, i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się, i nie kradną.

Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje” (Mt 6, 19 – 21).

Człowiek przejawia wielką potrzebę tworzenia, która wypływa z jego natury. Tworzymy różne budowle: zarówno materialne, jak i duchowe.

Rozważając dzieło ludzkiego tworzenia, należy rozpatrzyć trzy jego aspekty.

Pierwszym z nich jest źródło tworzenia, które inspiruje nasze działanie. Jeśli owym źródłem jest prawdziwa miłość, zakorzeniona w Bogu, możemy być szczęśliwi, bo nie budujemy sami, lecz nasze działanie wspiera Ten, który jest trwałym fundamentem całego naszego życia. Lecz jeśli naszym działaniem kierują inne pobudki, takie jak chciwość, lęk, chęć realizacji siebie, nasza budowla nie przyniesie dobra ani nam samym, ani naszym bliźnim.

Drugi aspekt to cel budowania. I tu trzeba zadać sobie pytanie:

Gdzie gromadzę swoje skarby?

Czy na tej ziemi, tu, w tej budowli, którą stworzyłem?

Jeśli tak, to dbam o dom, który zbudowałem w sposób gorączkowy, w niepokoju, lękając się prawdy doczesności ziemskiego życia i ukrywając tę prawdę przed sobą. A przecież kiedyś muszę stąd odejść.

Więc może od razu złożyć swój skarb tam, gdzie będzie bezpieczny. A za nim podąży moje serce.

Ale czy potrafię, lub inaczej, czy mam odwagę gromadzić skarby w niebie?

Trzecią sprawą godną wnikliwej uwagi jest sama budowla.

Czy buduje sam, czy we wspólnocie z innymi?

Czy moja budowla jest stabilna?

Co jest jej fundamentem?

Można budować przepiękne gmachy. Ale jeśli buduję je na piasku, prędzej czy później runą. Tak powstawały i ginęły różne ideologie, nurty ruchy, własne wizje świata, budowane bez Boga. A przy okazji niszczyły swoich twórców i innych ludzi.

Ale jeśli buduje na skale …

Tak właśnie budował Jezus Chrystus.

Bo stawiać dom na skale, to słuchać słowa Boga i wypełniać je. A On wypełnił słowo Boga, torując nam drogę zbawienia.

Teraz On chce, aby każdy z nas zrobił to samo.

Zbudować dom na skale.

Słuchać słowa i wypełniać je.

A wypełniać słowo, to żyć według niego, czyli tak, jak chce Jezus Chrystus, który jest najlepszym fundamentem.

Panie Jezu, naucz mnie budować….

Maria